Door Sanne | Naar aanleiding van mijn oneindige irritatie in het verkeer, heeft Tamara me verzocht dit eens op papier te zetten. Bij deze. Bij voorbaat meld ik vast dat ik zelf ook geen perfecte chauffeur zal zijn. Verre van. Maar soms hè, héél soms, erger ik me echt ontzettend de pleuris aan mijn mede weggebruikers. Terecht of onterecht, dat laat ik in het midden. Te lezen met een FLINKE korrel zout. Bedankt.
Voor niks gaat de zon op
Het is weer zover, mijn rijbewijs mag weer verlengd worden. Joepie. In mijn geval houdt dat in dat ik moet beginnen met een gezondheidsverklaring kopen bij het CBR. Kopen, ja. Want voor niks gaat de zon op. Snap ik ook wel. Stel je voor dat het gratis zou zijn hè. Afijn, ding ingevuld. Hup, afspraak maken bij neuroloog zodat hij zelf zijn vinkjes kan zetten bij de vakjes die hij het leukst vindt. Op dit moment wacht ik nog op een afspraak, want dat kan blijkbaar niet snel. Of telefonisch. Nee joh. Maar op het moment dat hij dat gedaan heeft gaan alle TWEE de velletjes naar het CBR alwaar een bureaumedewerker vindt dat ik gekeurd moet worden. Door een onafhankelijke neuroloog en oogarts gok ik, gezien mijn ervaring van vijf jaar geleden. Mag ik zelf betalen. Duurt 5 minuten. Paar honderd eurootjes. Lachen joh.
En dan, bij de gratie Gods, krijg ik weer voor 5 jaar mijn rijbewijs.
Tof. Kan ik ook nog wat en zo. Maar dan ga je dus de weg op, want dat mag dan hè. En dan zie je een HELE hoop mensen die blijkbaar hun rijbewijs bij 3 pakken koffie hebben gekregen. Gratis. Zonder keuring. Grom. Oudere mensen zijn vaak het meest opvallend. No offence. Maar echt, MOETEN die met alle geweld nogal vaak zo’n 20 km/uur te langzaam rijden? En bij iedere afslag ruuuiiiim van tevoren remmen? Ongeacht of ze ergens in de komende 25 kilometer ook echt ergens af moeten. Doet er niet toe. Nee, op 3 telefoonboeken gezeten zodat ze boven het stuur uit komen wordt iedere afslag uitgebreid bestudeerd ware het een archeologische opgraving. Tijd zat natuurlijk. Alleen jammer als je erachter zit.
En vrachtwagens. Godsamme. Ik wéét best dat die beste mannen en vrouwen hun werk doen, hoor. Maar op weg naar mijn werk kom ik langs een oneindige hoeveelheid rotondes. En. Dat. Schiet. Niet. Op. Dan. En je kan nergens inhalen. Of ja, theoretisch gezien mag het niet. Het kán wel. Ssssst. En nu we het toch over die dingen hebben. Vóór mij zit voor zover het oog kan zien geen enkele auto, achter mij ook noppes. Wáárom moet je dan precies op het moment dat ik een meter of 10 van je vandaan ben de weg op draaien? Da’s niet per ongeluk toch? Of is het púúr toeval? Ik zal het nooit weten.
Opzij opzij opzij
Oh oh, en van die middenlijnrijders. Je weet wel, ze willen erlangs want ze hebben natuurlijk ENORM veel haast en zijn zo’n bijzonder sneeuwvlokje dat voor hun vast iedereen opzij gaat. Ze rijden zo ongeveer IN je hatchback, met een sterke neiging naar links, en bij voorkeur al flitsend met groot licht. En, heel raar, maar ik kan niet dwars door 4 vrachtwagens, 2 tractors, een rollator en een vliegend tapijt heen zodat hij sneller op z’n werk is. Verrassend, ja. Enorm. En dan hálen ze eindelijk in hè, helemaal trots. Mannelijk ego weer helemaal glanzend. Staan ze bij de volgende rotonde voor je neus. Wauw. Tijdwinst.
Groener wordt ‘ie niet!
Ook zo eentje. Stoplicht. Heeft geen heel scala aan kleuren hoor, maar drie stuks. En als ie op rood staat hoef je simpelweg alleen maar te wachten tot ie groen is. Dan hoef je dus NIET te wachten tot ie NOG groener is. Echt niet. Medium groen is prima. Go!! En dan niet net op t moment dat ie oranje wordt zodat de volgende weer een ronde mag wachten. Niet tof. Verder ben ik heel Zen in het verkeer hoor. Heus. Ik zing zelfs een deuntje gezellig mee met de radio. Vals, dat wel. Totdat ik stil sta bij rotonde of stoplicht en ik met mijn mond dicht plots heel schijnheilig geïnteresseerd ben in een lantaarnpaal. Dat wel.
Afijn, dat was deel 1 van de Verkeersergernissen Trilogie van Sanne. Want ik kan hier enorm lang over doorzagen. Soms moet ik het even kwijt. Mocht je het helemaal niks vinden: ik geef Tamara de schuld. Het moest van haar. 😉
Maar nu ben ik wel benieuwd…
Wat zijn jouw grootste ergernissen in het verkeer?
Foto van geïrriteerde vrouw achter het stuur via Shutterstock
••Op mamaloublogt.nl maken we soms gebruik van affiliatelinks. Dit betekent dat als jij via die link een aankoop doet, wij daar een commissie voor ontvangen. Dit kost jou niets extra. Daarnaast word ik soms betaald of ontvang ik producten in ruil voor een artikel. Meer informatie vind je in mijn disclaimer. ••
LOVE IT! ❤
Gelukkig! ❤️
[…] Er komt wel iets meer bij kijken. En gelukkig maar hoor trouwens. Anders krijg je van die De Allerslechtse Chauffeur toestanden. Moeten we niet hebben. Wat dan wel? Dat weet ik ook niet! Maar ik weet wel wat ìk niet […]