Zoals altijd als ik ergens moet wachten, pak ik mijn telefoon er bij. Die handeling gaat even rap als gedachteloos. Tot mijn grote schrik zag ik vanmorgen dat ik nog maar een paar procenten batterij over had. Wat nu? Gelukkig is er ook leven na een lege batterij. Zonder de gebruikelijke Facebook vingergymnastiek en hartverwarmende tags onder hilarische filmpjes waar je niets aan hebt, maar niet zonder kunt, viel de kou alleen vies tegen. Met mijn handen diep weggestopt in mijn jas loop ik daarom maar heen en weer. En weer heen over het perron. Toch wel jammer dat mijn Fitbit nog thuis aan de lader hangt. Die wel! Als ik er voor de 3e keer langsloop, valt het me ineens op; “1 januari gaat het gebeuren” schreeuwt een abriposter me toe. Niet alleen de dag dat ik met de meute mee ga lopen wat betreft mijn afval voornemens, maar ook de kans om dat als miljonair te doen. De dag van kans op 53,9 miljoen. 53,9. Miljoen. Euro’s!
Een rijke fantasie; wat ik zou doen met een miljoen
Ik, een beelddenker, gezegend met een rijke fantasie en bij gebrek aan hersensloos geswipe op mijn telefoon ga dan los. Ik zie Gaston, Winston of wie het ook maar moge zijn al voor onze deur staan.
Note to self: Woonkamer opruimen vóór het naar bed gaan Oudjaarsdag. En hou die bh aan. Hoe moeilijk ook; de hele dag ja.
Omdat je postcode te grabbel wordt gegooid met het winnen van zo’n prijs is het eerste wat ik regel natuurlijk een alarminstallatie. En daarna iets wat hopelijk/waarschijnlijk alle winnaars doen: de hypotheek aflossen. Kan me niet schelen hoe onvoordelig dat is. En vervolgens koop ik lekkere dekbedovertrekken. Van de Hema. Wat is die meid gewoon gebleven zullen de mensen zeggen.
Of ga ik juist als een idioot tekeer? Met zoveel geld kan ik een mooi goed doel steunen: moi! Of een echt heel goed doel als KiKa. En als ik toch bezig ben Save (all) the Children. Zal het me vriendschappen kosten? Geld kan dat doen denk ik. Zeg ik toedeloe tegen mijn werkgever? Toen ik even later in de metro dit verhaal heerlijk ouderwetsch in een notitieboek pende, was ik helaas de helft van mijn wilde dromen alweer vergeten. Het waren de beste 10 minuten van vandaag.
Lees ook: Dit is mijn jaar in vogelvlucht
Dromen kost niks
En weet je, dromen kost niks. Alles staat nog open. Wat wel al vaststaat is dat ik 1 januari toch wel echt heel rijk wakker ga worden. Niet 53,9 miljoen rijk. En waarschijnlijk met een hele lichte kater, maar wel naast mijn grootste liefde. Tenzij hij door mijn andere kleine grote liefdes naar een matras op de grond is verbannen. Mocht je echter een te snel pratend, snel het speelgoed onder de bank schoppend en behaloos vrouwmens voorbij zien stuiteren op televisie: Zwaai!
••Op mamaloublogt.nl maken we soms gebruik van affiliatelinks. Dit betekent dat als jij via die link een aankoop doet, wij daar een commissie voor ontvangen. Dit kost jou niets extra. Daarnaast word ik soms betaald of ontvang ik producten in ruil voor een artikel. Meer informatie vind je in mijn disclaimer. ••
