Zo leuk! Mila kwam voor het eerst sinds ze op de basisschool zit met een vriendenboekje thuis. Ik zag het als een bevestiging. Dat ze leuk is wist ik natuurlijk al, maar toch wel fijn als anderen dat ook vinden. Ja toch, of niet dan?! Zou je eigenlijk aan de hoeveelheid vriendenboekjes die meekomen de populariteit van je kind kunnen afmeten? Deze idiote vraag even terzijde. Precies ook wat ik met het boekje deed. Wel in zicht op tafel zodat ik het niet zou vergeten.
Lees ook: Een vierjarige spraakwaterval
Op tijd
Na 2 dagen had het boekje volgens Mila allang terug moeten zijn. Nu had ik natuurlijk op dat moment meteen actie moeten, kunnen, willen ondernemen, maar het boekje was al verhuisd. Hij lag nu op de kast en duikelde daarmee bijna van de prioriteitenladder af. Ter vergelijking: het vriendenboekje van de Belastingdienst vul ik ook pas morgen in. Niks te laat. Gewoon netjes op tijd!
Pasfoto
En toch ging ik er eens (geestelijk) voor zitten en het project vriendenboekje werd opgedeeld in verschillende taken. Allereerst moest ik een foto zien te regelen zonder een werkende printer. En toen had ik meteen antwoord op mijn vraag waarom je bij het bestellen van de schoolfoto’s ook voor een velletje pasfoto’s kan kiezen. Ik vroeg me al steeds af waarom je pasfoto’s van een peuter/kleuter zou willen. De foto’s in portemonnees en aan sleutelhangers zijn immers ergens in 1999 achtergebleven. Een geprint fotootje voldoet, maar een echte pasfoto staat net wat leuker denk ik.
Lees ook: Wat trek ik mijn kind aan voor de schoolfotograaf?
Het vriendenboekjesetiquette
Na een paar keer mijn zelfopgelegde deadline te hebben verschoven kwam er toch ineens vaart in. Na precies een week was het boekje klaar om teruggegeven te worden. Klaar om daarna iemand anders zijn populariteit te bevestigen. In een druk gezin met drie kinderen (ja, het blijft een excuus hoor mensen) vond ik deze termijn best netjes. Zou er eigenlijk zoiets als het vriendenboekjesetiquette bestaan? Eentje met een regel dat dicteert wanneer het boekje uiterlijk terug moet zijn? Ik pleit echt voor een etiquette, ik hou van duidelijkheid. De Belastingdienst geeft een goed voorbeeld. 1 april is 1 april, geen hond die het vergeet. En daarnaast is het prettig voor een potje scrabble. V-r-i-e-n-d-e-n-b-o-e-k-j-e-s-e-t-i-q-u-e-t-t-e. Of galgje, maar dat is ook in 1999 achtergebleven vermoed ik.
Lees ook: Help, ik voel me verloren op school!
Leuk en makkelijk
Inmiddels ligt er wéér een vriendenboekje. Leuk is ze, die meid van mij. Inmiddels vraag ik me af of zij ook niet een boekje zou moeten hebben. Als een soort van wederdienst. Met het vriendenboekjesetiquette had ik dat zo kunnen opzoeken. Anders roepen we er één in het leven. Wie is voor? En om het leuker én makkelijk te maken is mijn suggestie om elk kind in de klas in het boekje te laten schrijven. Mila is de leukste, maar jouw kind natuurlijk ook.
Op welke leeftijd kreeg je kind een eigen vriendenboekje?
••Op mamaloublogt.nl maken we soms gebruik van affiliatelinks. Dit betekent dat als jij via die link een aankoop doet, wij daar een commissie voor ontvangen. Dit kost jou niets extra. Daarnaast word ik soms betaald of ontvang ik producten in ruil voor een artikel. Meer informatie vind je in mijn disclaimer. ••
