Het is ook altijd hetzelfde liedje hier als we visite verwachten. Vaak is het gewoon een puinzooi. Een zooi van rondslingerend speelgoed en her en der wat bekers, glazen en (afhankelijk van het tijdstip) ontbijtbordjes. Ik ruim echt wel op hoor en zo af en toe wordt er ook echt wel schoongemaakt, maar het is echt binnen geen tijd weer alsof er een wervelwind is gepasseerd.
Visite
Maar als er visite komt, moet het toch wel spic en span zijn vind ik. Of in elk geval bij benadering. Ik wil de schijn wekken dat ik een georganiseerd huishouden heb. Daarom hou ik ook niet zo van onaangekondigd bezoek. Niet in de laatste plaats omdat ik zodra ik thuis kom alle opsmuk, inclusief beha, van me af gooi. Vrijheid, blijheid! Vandaag konden we om 1 uur visite verwachten. In mijn hoofd maak ik dan een ruwe planning. Om uiterlijk 11 uur aan de poets en om 12 uur mezelf inclusief de kinderen gaan douchen, verschonen etcetera. Mijn biologische wekkers laten zich namelijk meestal zo rond 7 uur of nog eerder wel horen, vroeg opstaan doe ik dus wel. In theorie heb ik echt tijd zat.
Maar zo’n vrije ochtend vliegt, net als altijd, bizar snel voorbij. Ik verdeelde mijn tijd tussen de kinderen en wat geklooi op internet wat geen naam mag hebben. De klok sloeg 11 uur en ik was mijn planning compleet vergeten. Nog even dit doen en oh dat moet ook nog. En natuurlijk, uitgerekend op het moment dat ik echt aan de slag wil, maakt Bas duidelijk dat hij nu gevoed wilt worden. Tijdens het voeden viel hij wel in slaap dus dat is mooi.
Aan de slag
In sneltreinvaart trek ik door de woonkamer en de gang. Alles krijgt zijn bedoelde plaats. De stofzuiger wordt ter hand genomen en als finishing touch ga ik met een sopje door de benedenverdieping. Als alles aan kant is vraag ik me steevast af waarom ik dit niet, net als tijdens mijn verlof, elke dag doe. Iets met werken, twee kinderen en een blog geloof ik. Terwijl ik geniet van het aanblik van een opgeruimd huis bedenk ik me dat het er te opgeruimd uitziet voor een huis met twee kinderen. Er mag in een huis immers geleefd worden. Dus ik leg her en der weer wat speelgoed neer. Serieus!
Het uur U
Inmiddels is het 12 uur en zou ik richting douche moeten vertrekken. Maar nee, er moet nog een Evian Baby filmpje uitgezocht worden voor peuter en ja het is ook wel etenstijd voor haar. Nog snel even mijn email checken. Oh stik! De wc moet ook nog. Er wordt weer een nieuw sopje gemaakt, alles wordt gepoetst en het handdoekje wordt vervangen. In de tussentijd komt peuter parmantig de trap af met een zelfgekozen outfit aan. Ik kan nog net mijn lach inhouden als ik haar kleurrijke outfit zie, die ze heeft afgemaakt met haar regenlaarsjes. Vroeger bezorgde ik mezelf vaak hoofdpijn door de strijd om een andere outfit aan te gaan, maar tegenwoordig laat ik het los en laat ik het gaan.
Half 1 geweest! Alsof de duivel ermee speelt wordt Bas precies als ik wil gaan douchen weer wakker. Ik plant hem bij Benjamin, wiens beurt het was om uit te slapen, in zijn armen. Jouw beurt! Ik red het om net op tijd weer beneden te zijn. Vlak voor de bel gaat zie ik nog dat de kalender de dag van een week geleden aangeeft en snel pas ik dit nog even aan.
Niet voor het eerst neem ik mezelf voor om het volgende keer echt anders te doen. Een beetje buiten adem, maar met een grote glimlach doe ik open voor je: Leuk dat je er bent! Kom binnen!
Is bovenstaande herkenbaar voor jou of ben ik echt een ongeorganiseerde chaoot?
••Op mamaloublogt.nl maken we soms gebruik van affiliatelinks. Dit betekent dat als jij via die link een aankoop doet, wij daar een commissie voor ontvangen. Dit kost jou niets extra. Daarnaast word ik soms betaald of ontvang ik producten in ruil voor een artikel. Meer informatie vind je in mijn disclaimer. ••
Herkenbaar hoor haha. Vaak druk ik snel nog even wat dingen in de kast die zo rondslingeren.
Ik heb daar een heel handig Ikea bakje voor. 😉
Heel herkenbaar! Alleen hebben wij nog een kind die precies in de weg loopt tussendoor
Het hoort erbij, maar soms is het wel lastig.
Met kleine kinderen is het ook wel lastiger om alles op tijd schoon te maken, omdat die zich niet laten plannen! Nu mijn kinderen ouder zijn vind ik het makkelijker om alles netjes te hebben voor bezoek.
Het is echt bijna standaard zo dat als ik wil gaan eten, schoonmaken of douchen een baby zich roert, ook de oudste deed dat. Fijn dat je kinderen nu zo oud zijn dat ze je niet meer voor de voeten lopen.
Hier gaat het net zo *zucht*. Aan de andere kant is het wel goed om dus af en toe visite te hebben haha.
Sinds vorige week hebben we TG een schoonmaakster, maar dat zorgt er ook voor dat ik dan meehelp met schoonmaken en niet op mijn gat zit. De blog moet helaas soms wachten.
Haha, het valt niet mee nee, een schoon en opgeruimd huis en alles aan kant hebben. Dat is hier ook alleen maar een half uur nadat ik schoongemaakt heb. Heel moeilijk maar ik zet me er soms maar overheen.
Soms moet je echt inderdaad! Voor de visite, maar ik vind het zelf ook fijn als het opgeruimd is om me heen.
Haha lekker herkenbaar!
Soms is het huishouden ook zo’n ondankbaar werkje… Net alles schoon en binnen de kortste keren is alles al weer overhoop gehaald 😉
Bizar, hoe snel het kan gaan he?!
Heel herkenbaar. Van mij mag het speelgoed redelijk rondzwerven, maar manlief wil het liefst dat je niet ziet dat er kinderen rondlopen als er visite komt. Hij is ook veel kritischer daarin. Wat ik vaak doe en deze tip een keer ergens las: kom je huis binnen of je een gast bent. Soms schrik ik me te pletter en begin snel met opruimen en soms denk ik laat maar waaien. Zolang je niet struikelt, wc’s en keuken schoonzijn en je gewoon kunt zitten en de tafel kunt gebruiken vind ik het prima. Voor een verjaardagsvisite of als visite ’s avonds komt is de kamer wel opgeruimd. En als je onverwachts komt moet je niet verbaasd zijn dat de tafel nog niet is afgeruimd van het ontbijt of de lunch.
Goede tip! Verder vind ik ook dat het soms wel rommelig mag zijn, maar niet vies. Dus wc en keuken worden hier ook netjes bijgehouden.
Haha wat leuk beschreven! En ook hier herkenbaar grappig trouwens, speelgoed weer terugleggen zodat mensen weer kunnen zien dat er geleefd wordt.
Ben zo blij dat ik niet de enige ben die dat doet! 😉
Ja – helemaal ik!
En dan moet je nu komen kijken!
Manlief kwam vroeger naar huis van China omdat ik niet meer kon wandelen door mijn gekneusde teen en nu ligt hij met griep in bed! Dat met drie kinderen en ik die niet zo mobiel ben.
Een “Warzone” is het!