Door Sanne | Vroeger he, toen ik nog jong, slank, aantrekkelijk en kinderloos was, verheugde ik me altijd enorm op vakanties. Twee a drie weken niks doen, misschien naar het buitenland en daar niks doen. Leuke jongens van dichtbij bestuderen en me vooral druk maken om wat ik áán moest want ik had niks. Dat soort dingen.
Toen kwamen er kinderen
Maar toen, toen kwamen er kinderen. De eerste jaren waren prima te doen. Maar Storm is inmiddels 10, Rune is 8, en Milo van 8 maanden is erbij gekomen. En ik heb vakanties nog nooit zo stressvol gevonden. Een poging om echt weg te gaan heb ik lang geleden al opgegeven. Want na 1 dagje dierentuin heb ik voorlopig wel genoeg. Als je denkt dat een spontaan dagje/weekendje/weekje/jaartje weg met jouw kinderen al heftig is. Ik daag je uit om dat met die van mij te doen. Drama. Echt.
Duivel op de vlucht
Het begint ’s ochtends al, ze willen geen kleren aan want ze zijn druk met bankhangen. Ze willen geen tanden poetsen, want dat gaat van hun kostbare tv tijd af. En dan, als de broodjes gesmeerd zijn, je minimaal 25x tegen jezelf gezegd hebt dat je het kan, en max 3x van pure frustratie gezegd hebt dat ze hun spelcomputers moeten inleveren, DAN is het zover. We gaan. Forget it. Zit de één in de auto, is de ander ergens om een hoekje in een zandkuil gaan zitten want ik wil niet naar buiten (de logica ontgaat mij ook ja). Heb je die in de auto, is de ander weer binnen op de bank gaan zitten. Als je 2 uur later, vele chantages en ‘ik tel tot 3: 1-2…. (ik weet nog steeds niet wat ik bij 3 moet doen, iemand tips?) verder bent. Start je de auto. En dat is het punt waarop alles wat je dacht te weten niet meer klopt, de Matrix zich opent, de poorten van de Hel open gaan en de Devil himself vlucht voor jouw twee demonen.
Een NASA stresstest
TWEE UUR LANG. Schreeuwen, slaan, bonken, hier en daar een traan, ‘zijn we er bijna’ en ‘ik moet plassen’. Aaaaaaaaaah. Na deze autorit, toch wel vergelijkbaar met de gemiddelde stresstest van de NASA, ben je gearriveerd in de dierentuin. En dan staat er een rij. En geen gewone rij. Nee, de rij from hell. Lang, zwetend, gefrustreerd en minimaal 15 moeders met een lekker pittig kort kapsel, ‘aparte’ kleding die schreeuwen om de manager. Je kent ze wel. Nog een stresstest. Uiteraard. Ik ben zo zen. Hammmm…. kaaaaaaas…..
Verschrompeld mannelijk lichaamsdeel
Heuj, we zijn in de dierentuin. Gelukkig lopen onze kinderen altijd braaf het rondje met ons mee en rennen ze nooit dezelfde kant op. De apen zijn niet interessant, het spinnetje wat op de railing zit bij het apenverblijf dan weer wel. Logisch. Hebben we thuis niet. Lekker een rustmomentje halverwege met rauwe danwel zwarte friet a €10 en de ziel van je eerstgeborene per bakje. En een frikandel die eruit ziet als Ehm… nou ja… een redelijk verschrompeld mannelijk lichaamsdeel die NIET blij is om je te zien.
De terugreis
Nadat je overwogen hebt om de kids in de speeltuin op het einde achter te laten, toch opziet tegen de hele politie rompslomp en zo, en de auto weer instapt. Begint de terugreis. Dat kan een herhaling van de heenreis zijn, OF ze slapen de hele weg waardoor ze dat ’s avonds niet meer doen. Eenmaal thuis is het douchen, tanden poetsen, beetje tv kijken (kennen jullie trouwens ook echt ALLE Pokémon? Ik wel), en hup naar bed. Of nou ja. Zolang ze maar in hun stapelbed liggen zodat ik even rust heb. Wat ze dan doen: echt allemaal prima.
Nooit meer
Na zo’n dag zit ik ’s avonds op de bank, met een colaatje (of een Jillz, afhankelijk van de terugreis) en vraag ik me af wat er met het begrip ‘vakantie’ is gebeurd. Dit. Nooit. Meer. En toch…. toch gaan we straks weer iets ondernemen. Met de oudste twee naar de bioscoop. TWEE UUR LANG: hemelse stilte. Hallo vakantie.
••Op mamaloublogt.nl maken we soms gebruik van affiliatelinks. Dit betekent dat als jij via die link een aankoop doet, wij daar een commissie voor ontvangen. Dit kost jou niets extra. Daarnaast word ik soms betaald of ontvang ik producten in ruil voor een artikel. Meer informatie vind je in mijn disclaimer. ••
Ge-wel-dig! Echt mega grappig en hilarisch geschreven. ga zo door! Ik lees met plezier, ben nu al groupie…
Dankjewel, je bent een schat!
Whahaha wat schrijf je dat heerlijk. Hier is de jongste net iets ouder dan Milo en de oudste 3.5 jaar dus valt op zich nog mee. Maar het feit waar is de vakantie gebleven en het gemak van dingen doen als je kinderen krijgt check
Gelukkig krijgen we er ook veel voor terug 😉
Ja leuk hè zo’n dagje uit Isa had vandaag ook zo’n dag..irrland. .leuk voor Isa en Jurre. .wel spelen maar ook huilen omdat het niet zo ging als mevrouw in gedachten had..12.30..honger hadden we dus kom Isa van die schommel af..uhh..ik wil naar de binnenspeeltuin en anders ga ik op de grond liggen huilen. .Later nog meerdere huilincidenten. ..Pfff. .dan denk je echt is dit vakantie? morgen lekker werken. .rust leuk geschreven nichtje
Lekker ontspannen werken 😉 Fijn dat het herkenbaar is!
Geweldig geschreven! Op sommige punten best herkenbaar, maar gelukkig niet tijdens een lange autorit
Dankjewel! Ik ben jaloers op rustige autoritten 😉