Het begon er al mee dat mijn wekker vanmorgen afging. Een wekker die voor niets afgaat op zaterdagmorgen is een voorbode voor de rest van de dag. Een signaal dat ik niet mocht negeren. Net als de poepluier van de dreumes. Wonder boven wonder spring ik energiek uit bed en kwijt me van mijn taak. Naast me is het leeg. Nou ja leeg… Er ligt een enorme bos met kinderkrullen in plaats van mijn lieve baardemans. Dan herinner ik me iets met emmers en meer van wat ik je ga besparen.
→ Dreumes moest een schone luier. Hoe durf ik!
→ Ik behoedde de kleuter voor een val van de trap. Nu kon ze niet meer winnen.
Niets is goed
Ik maak gebruik van mijn energieke bui en wil de bedden opmaken. De badkamer een beetje opkalefateren kan ook geen kwaad na vannacht vermoed ik. En als ik toch bezig ben, kan de wasmachine ook net zo goed al aan de dag beginnen. Maar dan heb ik niet gerekend op mijn duo Jut en Jul. Samen hebben ze ergens vannacht tussen de nachtvoeding van dreumes en stiekem in het grote bed kruipen van de kleuter kennelijk besloten dat niets, maar dan ook niets goed gaat zijn vandaag. En alles, ja ik herhaal alles, reden is voor een huilbui. Met krokodillentranen! En een gilpartij voor de afwisseling, anders wordt het ook zo saai.
Lees ook: Als je het gevoel krijgt dat je je kinderen tekort doet
Jut en Jul
Met een iets korter lontje, maar enigszins tevreden met de al gedane arbeid ga ik met de kinderen naar beneden. Daar op de bank ligt mijn door buikgriep gevelde lief. Al kan het ook het broodje döner van gisteravond zijn dat hem de das heeft omgedaan. Zodra hij ons opmerkt glipt hij naar boven. Juist ja, naar het net door mij opgemaakte bed. Voor ik mij daar überhaupt en ten onrechte over druk kan maken, wordt mijn aandacht alweer getrokken. Geen idee meer wat, maar volgens Jut doe ik iets niet goed. Jul is het er overigens hartgrondig mee eens.
→ Denk je punten te scoren door van de tafel een tent te maken, vergeet je al het speelgoed in de tent te stoppen. Kan echt niet!
Lees ook: Het glas is vandaag halfvol! Waarom moeder van drie kinderen zijn geweldig is
Niet met, maar ook niet zonder elkaar
Dit tafereel zal zich in de loop van de ochtend vaker herhalen. Het blijkt een dag waarop simpele verzoekjes niet opgevolgd kunnen worden, er van alles op hoge toon geëist wordt en er een dramatische huilbui volgt als de wens niet ingewilligd wordt. Een ochtend waarop ze niet met, maar zeker ook niet zonder elkaar kunnen. Het ene moment was ik getuige van letterlijk getouwtrek om een boekje en weer het andere zaten ze gebroederlijk naast elkaar. Om elkaar vervolgens weer in de haren te vliegen. Het was zo’n ochtend waarop ik soms even om me heen keek op zoek naar de verborgen camera’s. Want dit kan toch gewoon niet waar zijn?!
→ De camera heet geen camera, maar een koptelefoon. Je zegt het echt verkeerd mama!
→ Gek mens dat ik ben, vond ik een ijsje om half 8 geen goed idee.
Vanmiddag gaan we naar buiten. Ik heb dringend frisse lucht nodig. Een paar luisterende kinderoortjes ben ik ook blij mee. En anders ga ik voor dovemansoren. Voor mezelf en mijn gemoedsrust.
Hoe is jouw weekend begonnen?
••Op mamaloublogt.nl maken we soms gebruik van affiliatelinks. Dit betekent dat als jij via die link een aankoop doet, wij daar een commissie voor ontvangen. Dit kost jou niets extra. Daarnaast word ik soms betaald of ontvang ik producten in ruil voor een artikel. Meer informatie vind je in mijn disclaimer. ••
Heel herkenbaar… 🙂 Je bent zeker niet alleen hoor, maar ik zou het zo mooi niet kunnen opschrijven!
Goed om te weten! En bedankt voor het compliment, leuk om te horen.
Oh ja heeel herkenbaar! Hopelijk is de rest van het weekend beter verlopen. Wij hebben de boel gister ook een kleine twee uur in een bos laten lopen, een beetje buitenlucht is altijd wel goed voor mijn recalcitrante kleintjes. En als we thuis komen kan ik ze dan lekker zonder schuldgevoel voor een filmpie zetten
Ja- herkenning!
Ik zoek soms 3 paar luisterende oortjes tegelijk! 😉
Het is heerlijk die kindertjes, maar soms…. oef