Door Sanne | Weet je, in plaats van dat ik mijn lieftallige ‘booty’ ga droppen in ‘da club’ in het weekend, ben ik graag bezig met mijn doekjes. Het is Draagdinsdag mensen, jullie hadden toch niet verwacht dat ik een kans om over mooie doekjes te orakelen voorbij zou laten gaan, of wel? Buiten dat het voor heel Nederland beter is als ik mijn booty braaf binnenshuis houd, geloof mij maar, vind ik het ook wel leuk om met mijn ‘hobby’ of ,als ik gewoon eerlijk ben, ‘obsessie’ bezig te zijn. Ieder z’n ding toch? Mijn ding is mooie doekjes. Heb verder ook nog wel hobby’s hoor. Maar da’s niet interessant genoeg voor een blog denk ik. Of daar heb ik het op een vrijdag over, moet wel wat te vertellen hebben he.
Colour coördinated stashshot
En in het weekend, als alles mooi in de kast ligt, op kleur gesorteerd, bij voorkeur ook op maat en als het effe kan ook op merk, dan vind ik het fijn om een ‘stashshot’ te maken. Ofwel: een foto om je stapel stof vast te leggen. Had mij een jaar geleden gezegd dat ik ooit foto’s zou maken van lappen stof in een kast en daar intens gelukkig van zou worden, dan had ik gevraagd of het wel goed met je ging en alvast een ambulance voor je gebeld. Voor het geval dat, weetjewel. Inmiddels is het zo ver dat ik bijna bang ben dat mensen een ambulance voor mij gaan bellen, omdat ik niet ‘helemaal lekker ben’. Dat ben ik wel hoor. Kiplekker. Superlekker. En zo bescheiden ook. 😉 Grapje he, moet kunnen.
Er zijn nog een aantal doeken waar ik op jaag als een bezopen kerel op de laatste vrouw aan de bar.
Afijn, ook mijn man begrijpt er niks van. Gelukkig laat hij me lekker (haha) heen doen, en bemoeit zich er niet mee. Hij wordt dan weer blij van Ajax. Vind ik weer raar. Als PSV-er zijnde. Ieder zijn hobby, zullen we maar zeggen. En toch, hoe blij ik ook ben met mijn voorraad doekjes, mijn ‘stash’, my precious. Ik ben nooit 100% tevreden. Er zijn nog een aantal doeken waar ik op jaag als een bezopen kerel op de laatste vrouw aan de bar. Zo rond carnaval. Ietwat onbeholpen, wanhopig en dramatisch. En met hetzelfde resultaat ook: noppes, nada, niente. En ik raak net zo gefrustreerd ook nog. Want ikwilletikwilletikwillet. En ik heb hem niet. Snif.
Innerlijke autist
Er zijn ook al-tijd doekjes op reis. Dat wil zeggen, ik heb er wat uitgeleend. Ik heb geen ticket around the world voor ze gekocht om vervolgens zelf braaf thuis te blijven. Zo erg is het nog nét niet. Al is het op zich wel een leuk idee… Hmm… Een doekje over de wereld laten reizen en dan bij diverse ‘landmarks’ een foto met die doek. Joh. Maar ik dwaal af. Ik leen dus ook regelmatig uit, zo aardig ben ik dan ook wel weer. Af en toe geef ik zelfs wat weg. Gratisssss. De horror. Ach, ik deel gewoon graag zullen we maar zeggen. Mijn stashshot is dus nóóit compleet. En dat irriteert mijn innerlijke autist enorm. Want er mist wat. En dat klopt niet. Probleem.
Lees ook: Waar bemoei je je mee? De meest gemaakte opmerkingen tijdens het dragen.
Yolo
Het positieve aan dat hele verhaal is dat mijn stashshot wel wekelijks wisselt. Er is altijd wel wat weg, op reis, geruild of nieuw. Houdt de boel lekker spannend, zeg maar. Meer spanning kan ik in het weekend niet aan hoor. Laat ‘da club’ maar voor wat hij is, ik heb mijn eigen clubje waar ik mijn booty op de grond parkeer en mijn doekjes sorteer. Yolo en zo.
••Op mamaloublogt.nl maken we soms gebruik van affiliatelinks. Dit betekent dat als jij via die link een aankoop doet, wij daar een commissie voor ontvangen. Dit kost jou niets extra. Daarnaast word ik soms betaald of ontvang ik producten in ruil voor een artikel. Meer informatie vind je in mijn disclaimer. ••
Het is ook echt wel een hele mooie stapel! Ik snap wel dat je daar blij van wordt : )