Clichés zijn er om in stand te houden. Aan het eind van het jaar blik je even terug en kijk je vooruit. Bijna had ik dit goed gebruik aan me voorbij laten gaan, maar ja… clichés he. En eigenlijk, eigenlijk vind ik het gewoon hartstikke leuk. Mezelf nog heel even herinneren aan zaken die mooi in 2017 mogen achterblijven. En natuurlijk alles wat, hoppakee, wel mee mag!
Mijn jaar in vogelvlucht – tag
Ik kijk met een trots gevoel terug op.. de stap die ik heb gezet om ondernemer te worden. Niet omdat het onwijs succesvol is geworden (er moeten nog heel wat zoden aan de dijk gelegd worden), maar omdat ik mijn droom uit heb kunnen en durven laten komen.
Ik denk met een lach terug aan.. al die keren dat Benjamin en ik onszelf loederouders vinden. We zijn verre van perfect en modderen soms maar wat aan en kunnen daar samen heel smakelijk om lachen.
Een aantal hoogtepunten van afgelopen jaar vond ik..
▪DraagKaart is er natuurlijk één van. Elke bestelling doet me weer een vreugdedansje maken.
▪Voor de derde keer moeder mogen worden kan zeker niet in dit rijtje ontbreken. Ik kan wel alle clichés uit de kast halen, maar dat wordt voor vandaag iets teveel. Een ♥tje volstaat eigenlijk ook wel.
▪Dat ik 16 kilo ben afgevallen vind ik ook een onwijs hoogtepunt. Dat dat me met behulp van het Weight Watchers programma, maar ook dankzij mijn eigen sportieve inzet gelukt is, kijk ik met een brede lach op terug.
De persoon die ik het meest dankbaar ben is.. De man die eigenlijk nog niet mijn man is, maar hem mijn vriend noemen voelt alsof ik nog op de middelbare school zit en we niet al 3 kinderen hebben samen: Benjamin! Hij maakt dat het mogelijk is dat ik kan werken, een goede moeder kan zijn en dingen kan blijven doen die ik leuk vind. De dingen die hij elke dag doet zoals de broodtrommels van iedereen vullen, boodschappen doen en koken, neem ik te vaak voor lief. Andersom hoop ik voor hem hetzelfde te betekenen.
Wat ik het liefst wil vergeten van afgelopen jaar is..
Tsja, dat afvallen blijft een heikel punt. Zo heikel dat er op het moment alleen maar weer meer bijkomt. Stom, stommer, stomst. Van mezelf dan. Laat het los, laat het gaan heb ik iets te letterlijk genomen. En ja hoor 1 januari ga ik er weer voor. Heus!
Wist je dat ik op 1 januari 2012 ben gestopt met roken? Dat ik daarna nooit meer een sigaret heb aangeraakt? Just saying.
Niet tegen jou, maar tegen mezelf. Moed inpraten heet dat.
Andere dingen van 2017 die me bij gebleven zijn.. Mila is af en toe hilarisch. Recht voor z’n raap. Precies zoals het is. Kinderlogica is gewoon zo logisch (Ik lach je niet uit hoor. Ik was aan het inlachen). Zo jammer dat wij volwassenen dat een beetje kwijtraken. Meer dan jammer is het dat ik niks hiervan opschrijf. Het eerste voorbeeld is gisteren gebeurd, dus dat weet ik nog net wel. 😉
Ik: Mooie kleur auto he Mila?
Mila: Ja, mama. Dat is turquoise.
Ik: Wow, wat goed van je. Dat lijkt inderdaad wel een beetje turquoise.
Mila: Dat IS turquoise. (ik hoor haar gewoon rollen met haar ogen)
De morgen, overmorgen en vanmorgen vragen zijn van die dingen die ik gewoon nooit meer vergeet.
Mila: Wanneer is het morgen?
Ik: Nog één nachtje slapen.
Mila de volgende dag: Is het vandaag morgen?
Nog één van Mila. Ze krijgt Engels op school en dit levert soms vragen op:
Mila: Wat betekent “I know”?
Ik: Ik weet het.
Mila: Wat betekent het dan?
Voor 2018 hoop ik.. op geduld. Vrachtladingen vol. Genoeg in elk geval voor de peuterpubertijd en alle “ja, maar’s”. Verder ben ik al een gelukkig mens.
》Deze terugblik heb ik gedaan aan de hand van de “mijn jaar in vogelvucht” tag van Sanne van La Vie Sanne. Mocht je dat ook willen, kun je hem gerust overnemen. Vermeld haar dan wel als bedenker. 《《
••Op mamaloublogt.nl maken we soms gebruik van affiliatelinks. Dit betekent dat als jij via die link een aankoop doet, wij daar een commissie voor ontvangen. Dit kost jou niets extra. Daarnaast word ik soms betaald of ontvang ik producten in ruil voor een artikel. Meer informatie vind je in mijn disclaimer. ••
