Door Sanne |Ik háát de was. Maar echt. Zo, dat is eruit. Er komt gewoon geen eind aan. Vroeger, toen alles nog zwart/wit was en we naar de tv moesten lopen om een andere zender op te zetten, kon ik prima 2 wasjes in het weekend en 1 op woensdag doen en dan was het klaar. De wasmand leeg, alles netjes gestreken en gevouwen in de kast, the works. Ergens in de afgelopen 10 jaar is het alleen he-le-maal mis gegaan. Ik vermoed dat het best wel eens met mijn kroost te maken zou kunnen hebben. Niet dat zij ooit iets vies maken hoor, of stuk. Nee joh. Hele nette voorzichtige jongens, echt waar. Geloof je het? Mooi!
Lees ook: Vroeger… toen alles beter was
Duurt lang!
Tegenwoordig draait er dagelijks een volle wasmachine, en blijkt de wasmand geëvolueerd in een never ending wasvoorraad. Want anders heb ik niks te doen hè. Zou ook sneu zijn. De droger heeft besloten dat een was ook in 4-5 uur droog kan ipv in 1-2, want da’s energiezuinig en zo. Schattebout, ik betaal met liefde een paar euro extra per jaar zodat de was eerder droog is. Dan maak ik nog een kans om de boze Graaf Wasmand te verslaan. Maar nee, het duuuuuuuuurt lang. Dan héb je ein-de-lijk na een vol weekend wasmachine, droogrek/droger de was droog. Dan strijken. Tja. Doe ik dus niet. Ben ik nu een slechte huisvrouw? Dat spijt me. Als ik niet zou werken en me misschien dood zou vervelen zou ik strijken overwegen, maar tot die tijd: Nope. Echt niet. Beetje netjes ophangen en dat is ook niet echt nodig. Die vouwen in een onderbroek ziet ook niemand? Mag ik hopen dan. Maar da’s een ander verhaal.
Lees ook: Mama’s escape…
Het is ook nooit goed
Afijn, was droog. Dan moet het gevouwen worden hè? Gewoon zo in de kast gooien mag dan weer niet. En vouwen moet ik zelf doen. Want manlief doet het toch nooit goed. Of in ieder geval niet op mijn manier, en da’s hetzelfde als ‘niet goed’. Plus dat om de een of andere reden mijn man niet weet waar en bij wie alles thuis hoort. Dat een string van mij niet bij een baby van 8 maanden in de kast hoort snapt hij nog hoor. Maar de kleding van de 10-jarige en 8-jarige worden met regelmaat door elkaar gegooid. Dan komt de oudste beneden met een kort en strak broekje waar Lance Armstrong nog jaloers op zou zijn. En de middelste met een wijde oversized broek waar MC Hammer nog van kan leren. Dus. Ik mag zelf vouwen en opruimen, onderwijl in mezelf klagend dat ik ook ALLES ZELF MOET DOEN. Dat het mijn eigen schuld is omdat ik vind dat een ander het niet goed doet vergeet ik dan maar even.
Lappen stof van een meter of 5
En dan hebben we het nog niet over draagdoeken gehad, beste mensen. Draagdoeken. Van die lappen stof van een meter of 5. Die je met de hand moet wassen en liggend moet drogen. Die. Ja maar Sanne, er zijn toch ook easycare doeken die in de wasmachine kunnen? Klopt helemaal. Maar dit speciale sneeuwvlokje wil blends. Qua stof dan he. En cashmere, merino, de hoorn van een unicorn, die mogen niet in de wasmachine. Nee. Echt niet.
Dus dan mag je zo’n enorme lap stof in een babybadje doen (is dat onding toch nog ergens goed voor), met wat SPECIAAL wasmiddel. En dan dus wassen. Of soort van rondjes draaien door het badje met de lap. Ook goed. En daarna nog een keer of twee herhalen. Minimaal. En dan, vooral bij wol, mag je die zware, natte homp stof ergens netjes neer gaan leggen. Waar je maar net ruimte hebt om eventjes 5 meter stof netjes uit te spreiden en een dag of tig te wachten tot ie droog is. Want da’s handig. Goddank heb ik meerdere doeken. Met blends ja, want blijkbaar vind ik het leuk om het mezelf lastig te maken. Freud zou blij met me zijn. Afijn, terug naar de gewone was.
Lees hier alle blogs van Sanne
Verbazing en berusting
Als het laatste rompertje weer schoon en gevouwen in de kast ligt, met het restant van de wortel die hij 6 weken geleden gegeten heeft maar er niet uit gaat, werp ik een laatste blik op de wasmand. In de overtuiging dat hij nu wel leeg zal zijn. U begrijpt mijn verbazing en tevens berusting bij de aanblik van wederom een overvolle wasmand met opgepropte sokken, onderbroeken die nog in broeken zitten en nog vochtige handdoeken. Ik zou zweren dat ik de wasmand, de wasmachine en de droger hoorde lachen. Terwijl het droogrek zijn tong uitsteekt. Dat kan niet anders.
Foto overvolle wasmand via Shutterstock
••Op mamaloublogt.nl maken we soms gebruik van affiliatelinks. Dit betekent dat als jij via die link een aankoop doet, wij daar een commissie voor ontvangen. Dit kost jou niets extra. Daarnaast word ik soms betaald of ontvang ik producten in ruil voor een artikel. Meer informatie vind je in mijn disclaimer. ••
