Ineens valt het kwartje. Dat het me niet eerder is opgevallen zeg. Misschien wilde ik er ook helemaal niet aan. Ook niet zo gek. Iedereen streeft naar pais en vree in huis. Dat dat niet altijd realistisch is kom je heel snel achter, maar hoe het nu soms gaat…
Gelukzalige glimlachjes
Stuk voor stuk zijn mijn kinderen hartstikke leuk. Van elk zou ik zo 20 dingen kunnen opnoemen waarom ik ze zo geweldig vind. Zolang ik me niet persé alleen in woorden hoef uit te drukken en gelukzalige glimlachjes ook meetellen. Het zijn niet alleen kinderen en dus mensen, maar ook nog eens de mijne, dus hebben ze heus ook wel wat minder voordelige kanten. En op de één of andere manier maken ze soms juist die bij elkaar los.
Lees ook: Waarom moeder van drie kinderen zijn geweldig is.
Een Bermuda Driehoek
Afgelopen week was het weer eens zo ver: we waren even thuis met z’n vieren. Er lag 1 in de box te kraaien en er liep 1 rond te scharrelen. Heerlijk! De derde kwam thuis en echt… binnen 10 seconden sloeg de vlam in de pan en was het hommeles. Ik moet het ze nageven, ze zijn enorm solidair met elkaar. Als de een huilt, gaat de ander duwen en de derde zeuren. Net een Bermuda Driehoek die elk greintje geduld en energie uit me zuigt. Voor ik het weet ben ik aan het schreeuwen dat er niet geschreeuwd mag worden en aan het dreigen dat (variabel) niet doorgaat.
We moeten allemaal wennen. Aan elkaar en aan onze nieuwe rol. Van Mila verwacht ik dat ze het goede voorbeeld geeft. Bas doet namelijk alles na wat zij ook doet. Een zware taak voor een 4 jarige. Of het realistisch is om dat van haar te verlangen weet ik niet. Het zijn meestal dingen die ze toch al niet mocht doen. Alleen nu niet alleen maar omdat ik het zeg.
Lees ook: Op ramkoers
Moeder zijn is proberen en met hart en ziel doen. Het is voor mij ook energie krijgen van ze en al het moois wat ze elke dag weer brengen. Tegelijkertijd zijn het ook energieslurpers. Het is zelden volgens het boekje en verwachtingen te hoog of juist te laag gespannen. Af en toe moet ik bijstellen omdat het niet werkt en ik het mis had. Omdat ze niet met een gebruiksaanwijzing komen. Omdat tijd voor mezelf willen hebben conflicteert met voor ze willen zijn.
Suf lachen
Je zou denken dat het kommer en kwel is, maar niets is minder waar. Ik lach me suf soms. Voor Vaderdag heb ik samen met Mila wentelteefjes gebakken. Helemaal volgens recept sneed ik de korstjes weg en wilde ze weggooien. Mijn kinderen die beiden elke dag weigeren korstjes te eten waren aan het vechten met elkaar hierom. Ik wist niet wat ik meemaakte en was al op zoek naar de verborgen camera’s. Toen ik even later weer om het hoekje keek zaten ze naast elkaar op de grond aan de salontafel elk een bord vol korstjes voor zich. Korstjes! Lachen man.
Lees ook: Dit is het moederschap! Pijnlijk herkenbare, maar ook dolkomische, cartoonstrips.
Liefdevolle chaos
Eén en al liefde hier ook. Knuffels en kusjes in overvloed. Meestal vrijwillig, soms om sorry te zeggen nadat de kleine hij, de grote zij heeft geslagen, geduwd of iets afgepakt. Mijn liefdevolle chaos noem ik het vaak. Je krijgt er zoveel voor terug zegt men. Hoofdpijn, zorgen, een ontplofte speelgoed bende en heel veel liefde. Onvoorwaardelijk. Daar doe ik het echt wel voor! ♥
••Op mamaloublogt.nl maken we soms gebruik van affiliatelinks. Dit betekent dat als jij via die link een aankoop doet, wij daar een commissie voor ontvangen. Dit kost jou niets extra. Daarnaast word ik soms betaald of ontvang ik producten in ruil voor een artikel. Meer informatie vind je in mijn disclaimer. ••
