Home » Ik ben twee en ik zeg “go away”

Ik ben twee en ik zeg “go away”

Het moment dat Bas twee werd had ik zonder kalender ook wel kunnen raden. Het “ik ben twee en ik zeg nee” cliché was daar ineens in al zijn glorie. Hij heeft ontdekt dat hij kan wegrennen als ik ‘m roep. Hij heeft door dat hij hierbij best wel veel rondjes om de tafel kan rennen voordat hij gepakt wordt. Luisteren hoeft ook niet meteen, sterker nog hij heeft een eigen wil. Die kun je het best duidelijk kenbaar maken. Voor er misverstanden ontstaan bij je ouders.

Go away!

En als ze het niet begrijpen roep je “Go away!” Pardon? Go away herhaalt mijn jongen. Mijn twee jarig zoontje. Vertelt mij dat ik weg kan wezen. Ik kon niet anders dan keihard in lachen uitbarsten. En nu ben ik de sjaak. Want hij is ultiem beloond en dat smaakt naar meer. En dus herhaalt hij het vaak en veel. Maar ho, niet zomaar. Op gepaste momenten. Want hij weet kennelijk nog goed ook wat het betekent gezien het armgebaar wat hij erbij maakt. Weet niet wat ik erger vind. Dat of het feit dat ik geen flauw idee heb van wie hij het geleerd heeft.

Kwajongens streken

Ik zet voorlopig al mijn geld maar weer op Dora. Een veilige gok blijkt steeds. Het is altijd Dora! En ondertussen genieten we toch wel van deze fase. Hoe lastig en moeilijk het soms ook is, het is zo’n guitige lieverd. Met zijn diepe lach pakt hij ons in. Zijn dankbare en verwonderde “Oh wat moooooi!” is echt schitterend. Zelfs zijn “Kanniettt”. “Kanniet mama” als hij moet tandpoetsen bijvoorbeeld vind ik best grappig. Een 2 jarige dat op verongelijkte toon hard “Dat is niet eerlijk” tegen je zegt als iets niet mag, dat is toch hilarisch?! En ja ik doe mijn best om dat niet te laten merken. Soms faal ik. Jammer joh! Maar aan de andere kant: hoe erg is het om hem te laten merken dat ik zijn kwajongens streken soms wel kan waarderen?

Het is een fase

Het maakt van Bas, Basshie zoals hij zelf zegt. Hij is voorlopig ook de enige waarvan ik het trek dat die in de derde persoon over zichzelf praat. Fases komen en gaan. Ze zijn ook heus wel ergens goed voor. De ontwikkeling die ze hierbij maken is echt gaaf om te zien. En ik zie ‘m vechten. De ene keer met z’n zus en dan weer met een lange zin waar hij niet helemaal uitkomt. Hij kan makkelijk een uur alleen zoet zijn met z’n autootjes. Liggend op de grond, hangend in de vensterbank of op de bank. Om vervolgens daarna datzelfde autootje naar iemand te gooien. Een fase van uitersten kun je wel zeggen.

Dus tegen wil en dank ga ik nu ook een fase door. Hij heet “Stop! Hou op. Ik wil het niet.” Niet perse in deze volgorde en ook niet allemaal perse in één zin, maar wel veel en vaak.



••Op mamaloublogt.nl maken we soms gebruik van affiliatelinks. Dit betekent dat als jij via die link een aankoop doet, wij daar een commissie voor ontvangen. Dit kost jou niets extra. Daarnaast word ik soms betaald of ontvang ik producten in ruil voor een artikel. Meer informatie vind je in mijn disclaimer. ••

 



Wat vind jij?

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Welkom op Mama blogt!
Op deze blog vind je artikelen vol inspiratie, ervaringen en tips rondom het ouderschap, maar ook rondom het vrouw zijn. Want elke moeder is immers ook een vrouw.
Met ruim 1000 blogs heb je vast en zeker genoeg te lezen. Veel plezier!

Gratis aanvragen!

Voor jou!

Mooi en gezondMooi en gezond