Zo makkelijk als het borstvoeden mij afgaat, zo lastig gaat het kolven. Halverwege december zat mijn verlof erop en moest ik weer naar mijn werk. Ik had er zin in! Zin om weer aan de slag te gaan en zin om weer meer volwassenen om me heen te hebben. Als borstgevende en werkende moeder moest ik weer met de kolf in de weer (live voeden is geen optie). Vol goede moed ging ik aan de slag.
Weinig productie
Voor niks, nada, noppes. Nou ja bijna niets dan. Ik had wel een beetje productie, maar niet om over naar huis te schrijven. Bij Mila stond ik toentertijd onverwachts voor hetzelfde probleem. Toen zij meer ging drinken moest dat aangevuld worden met poedermelk. Maar dit keer was ik hierop voorbereid en ben vlak na de bevalling al begonnen met een vooraadje aan te leggen. Alleen ben ik daar nu al helemaal op ingeteerd.
Goede dagen
Het gekke is dat het op sommige dagen wel goed gaat en daar kan ik dan zo blij van worden. Door deze goede dagen en ook in de avonden en weekenden zonodig bij te kolven, lukt het tot nu toe om voldoende te leveren aan de opvang. Waarom niet opgeven en hem flesvoeding geven? Dat vraag ik mezelf constant af. Ik denk omdat dat opgeven zou zijn! Omdat ik het fijn vind om hem te voeden en dat ook gewoon goed gaat.
Eerste keuze
Vind ik flesvoeding nou zo slecht? Welnee, daar worden kindjes ook groot mee. Maar borstvoeding is mijn eerste keuze. Wel heb ik de opvang toestemming gegeven om poedermelk te geven als dat nodig is. Als de tijd is aangebroken dat hij aan de fruit en groentehapjes gaat beginnen en minder (gekolfd)melk nodig heeft overdag, zal ik opgelucht ademhalen.
Heb jij tips voor mij om het kolven soepeler/beter te laten verlopen?
Foto: melkflesjes via Shutterstock
••Op mamaloublogt.nl maken we soms gebruik van affiliatelinks. Dit betekent dat als jij via die link een aankoop doet, wij daar een commissie voor ontvangen. Dit kost jou niets extra. Daarnaast word ik soms betaald of ontvang ik producten in ruil voor een artikel. Meer informatie vind je in mijn disclaimer. ••
Dat kolven, echt he… het gaat gewoon nooit zo goed als live voeden. Hoe ‘ontspannen’ je ook bent. Dat onspannen van de melkkliertjes is sowieso n dingetje dat ik niet kan zelf kan regelen 🙂
Beetje jammer hé?! Maar meer als ons best kunnen we niet doen denk ik, hoe frustrerend dat soms ook kan zijn.
Kolf je met de hand of met een machine? Ik heb ondervonden dat die machine het echt wel veel beter doet (hoewel ik bang was dat ik me zo een koe zou voelen, maar dat is dus niet het geval).
Ik kolf elektrisch. Heel charmant is het niet met de bijbehorende geluiden maar zoals een koe voel ik me gelukkig ook niet. 🙂
Ik dacht dat t aan mij lag, vind het resultaat van kolven zo teleurstellend dat ik er maar mee gestopt ben. Geef nog steeds borstvoeding, maar dan gewoon ‘live’. Overigens voelde ik me in t begin wel een koe, dat bevordert het waarschijnlijk niet echt 😉
Wat fijn dat je het toch zo weet te regelen dat je kan voeden zonder dat ergerlijke gekolf. Dat koe gevoel blijft voor de meesten een dingetje. Ik heb een collega die dat op hilarische wijze kon nadoen toen ik zwanger was. Gelukkig viel dat aspect me nog mee!
Ik ben werkzoekend, dus dat scheelt een hoop 😉 dan is de noodzaak tot kolven er niet zo. Als oma en opa een keer oppassen, geven ze gewoon een fles. Eens bleef ik na een uur kolven achter met een teleurstellende 30 ml, dus daarvoor hoefde ik het niet meer te doen. En onze jongste klokte daarna alsnog met gemak mijn borst leeg.
Haha! Denk dat elke (voormalig) voedende vrouw het herkent. Vind het in elk geval knap dat je toch op ne werk hebt gekolfd, waardoor je kon blijven voeden.