Zonder dat je het door hebt ontwikkel je met de tijd gewoontes. Hoewel we het nooit zo echt hebben afgesproken volgens mij, verlopen de ochtenden hier altijd redelijk op dezelfde manier. Sinds kort zijn we het alleen helemaal zat en hebben rigoreus iets geschrapt: televisie kijken.
Ochtendritueel
Zonder helemaal uit te wijden over onze ochtend schat ik dat de televisie vanaf het moment dat de 1e wakker is en het moment dat ze de deur uitgaan zo’n anderhalf uur aan heeft gestaan. In die tijd moet ik ze al dan niet met semi grof geweld (bij wijze van spreken mensen) erachter vandaan plukken voor boterhammen, schone luiers, douchebeurten, schoenen en jassen.
Lees ook: Twee paar luisterende oortjes gezocht
Reddende engel from hell
Ooit… ooit was de televisie juist onze reddende engel tijdens de ochtendspits. Het hield ze even bezig terwijl we bezig waren om iedereen fatsoenlijk gekleed en gevoederd de deur uit te krijgen. Ik snapte überhaupt nooit hoe sommigen 15 minuten schermtijd of iets dergelijks voor elkaar krijgen. Chapeau! Ergens kwam er alleen een keerpunt en werd het juist een lastig iets. Ze horen je niet of nauwelijks en het eerste wat de kinderen in de ochtend altijd vragen is of de televisie aan mag. Een beetje jammer en ook weer niet de bedoeling.
Geen televisie in de ochtend
Sinds gisteren zijn we het zat! Geen televisie meer s’ochtends. We zijn twee dagen onderweg, maar het voelt nu al als een bevrijding. Het was even wennen voor ze dat wel. Maar net zoals op de andere momenten dat we nee zeggen vonden ze ook nu weer snel iets anders te doen.
Mila probeerde nog wel of ze anders wel op haar KidiCom mocht, de schat. De uitleg geen schermen werkte wat dat betreft beter dan alleen zeggen dat ze geen televisie mochten kijken.
Lees ook: Aan de slag met de mediawijsheid van mijn dreumes, peuter en kleuter
Wat dan wel?
Bas en Sem gingen samen aan de slag met de tiptoi en Mila ging een armbandje rijgen van kralen. Ze pakten het zelf en zochten het zelf uit met elkaar. Heerlijk om te zien én te horen! Het was een gezellig gekakel in plaats van het gebruikelijke gemopper op elkaar als de één ging zappen en de ander dat vooral niet wilde.
Een nieuw ochtendritueel
Concluderend kan ik wel stellen dat het uitlaten van de televisie in de ochtend ons allemaal goed is bevallen. De kinderen vermaken zich wel en wij ervaren minder frustratie. Ik reken me overigens nog niet rijk hoor, maar ik ben zo blij met dit besluit en hoe het tot nu toe uitpakt. Nu ben ik aan het kijken voor spelletjes die ze alleen en zonder hulp kunnen spelen. Ik heb al een tiptoi prentenboek gevonden waar zowel Sem als Bas mee kunnen spelen en voor Mila koos ik een Smart Games spel. Als je nog een leuke aanvulling hebt, laat het vooral weten in de reacties.
Staat de televisie aan bij jou in de ochtend? Waar vermaken je kinderen zich mee tijdens de ochtendspits?
Like it? Pin it!
••Op mamaloublogt.nl maken we soms gebruik van affiliatelinks. Dit betekent dat als jij via die link een aankoop doet, wij daar een commissie voor ontvangen. Dit kost jou niets extra. Daarnaast word ik soms betaald of ontvang ik producten in ruil voor een artikel. Meer informatie vind je in mijn disclaimer. ••
