Je kind mogen zien opgroeien is een voorrecht. Ze groeien als kool en ja ook ik verzucht weleens waar de tijd blijft. En toch hoeft het van mij echt niet minder hard te gaan. Elke fase heeft zijn eigen charmes en ik kan bijna niet wachten tot de volgende zich aandient. De ontwikkeling van je kind zien en beleven is een feestje. Langzamer of harder hoeft het dus van mij niet te gaan, maar momenteel is een tandje zachter vooral erg welkom. Of minder. Veel minder. Even niets. Helemaal niets mag ook.
Lees ook: Ons huis is nu een thuis voor ons allemaal!
Een spraakwaterval
Maar dat zou ook saai zijn. Minder dus. De fase waar het nu om gaat heeft officieel geen naam vermoed ik, maar we dopen hem “hoe zeg ik zoveel mogelijk in zo’n kort mogelijke tijd”. Kortweg spraakwaterval. Mijn spraakwaterval is vier jaar. En ze gaat maar door. En door. Meestal is het nog leuk ook trouwens. Nogal wiedes, het is mijn kind. Vandaar ook haar volume als ze enthousiast is. Echt een kind van haar moeder. Kunnen we beiden niets aan doen.
Beste vriend
Ik verlang soms wel naar een langzaam druppende kraan. Waar dat vroeger mijn nachtmerrie was, lijkt me soms niets ontspannender dan dat. Drup… drup… drup… Helemaal zen. Zen komt alleen voorlopig niet in mijn woordenboekje voor. Alhoewel, het is nu even stil. Ook spraakwatervallen hebben slaap nodig. Ik weet niet waar ik het aan te danken heb, maar ze vindt me lief. Hoe vaak ik ook roep dat ik haar moeder ben en ze daarom naar me moet luisteren zegt ze vaak dat ik haar beste vriend ben. Het duurt nog heel wat maandjes maar ik mag zelfs op haar feestje komen. En toch is het af en toe genoeg. Ben ik moe en klaar er mee.
Lees ook: De waarom fase is er!
Genieten
Dan is het fijn om af en toe te klagen. Daarna kun je weer door. Er weer tegenaan. Dan kun je weer genieten van je moois en je pracht. Want dat is ze. En ook de spraakwaterval fase. Ze speelt met taal. Af en toe struikelt ze er over. Ze denkt na. Niet te lang, want spraakwaterval weet je nog? Ze begrijpt en past toe. Maakt grapjes. Grappige ook nog. Ze neemt afscheid van rare verhaspelingen en stiekem vinden wij dat het ergst. Zeg nou zelf, kappetjes is toch zoveel leuker dan pakketjes?! Ik kan het me nu echt niet voorstellen, maar ooit ga ik deze fase vast missen.
Uitgelichte foto: bla bla tekstballonen via Shutterstock
••Op mamaloublogt.nl maken we soms gebruik van affiliatelinks. Dit betekent dat als jij via die link een aankoop doet, wij daar een commissie voor ontvangen. Dit kost jou niets extra. Daarnaast word ik soms betaald of ontvang ik producten in ruil voor een artikel. Meer informatie vind je in mijn disclaimer. ••
Ik moest even lachen bij het feit dat je op haar feestje mag komen. Ik mag ook bijna altijd op de feestjes komen van mijn kinderen. Behalve als ik stom ben geweest 🙂
Haha! Die stomme mama’s ook altijd..
Ja, dat is het rare. Als zo’n fase dan voorbij is word je er ineens melancholisch van!
Waarschijnlijk wel ja. Voor nu zit ik er nog middenin.
leuk blog, ik ben geen mama dus kan er niet over mee praten.
Dank je!
Super leuk om te lezen, ook al heb ik zelf geen kinderen!
Dank je wel. 🙂
Hahahaha wat moet ik lachen over dat naar je feestje komen. Ik kan me nog heel goed herinneren dat mijn kleine broertje voor de 1e dag naar de kleuterschool was geweest in de periode dat hij me echt niet kon luchten. Kwam hij thuis en het eerste wat hij zei was: Jij mag niet naar mijn feestje komen. Hihihi
Haha, waar zouden ze dat vandaan hebben? Zo te lezen zijn er meer kinderen die dat roepen.
Wat lees ik veel herkenning. Mijn 3- jarige kletst zoveel dat ik denk ‘kind, stop en hap naar adem’. Ik hou van je en je bent mijn beste vriend komen ook hier vaker voorbij. Ze gaat hard ja maar van mij hoeft mijn waterval niet te druppelen. Je verwoordt het mooi!
Ah wat lief! Zo fijn als ze ik hou van jou gaan zeggen.
Ochhhh ik hoop niet dat ze hele wijk al op haar feestje heeft gevraagd! Iedere fase heeft mooie momenten, geniet!
Haha, nee gelukkig niet. 🙂 En dat is zeker waar, alles heeft zo z’n charme.