“Een tweeling?! Maar dat wil ik niet..”. Dat was het eerste wat door mijn hoofd ging toen ik tijdens de echo te horen kreeg dat ik van twee kindjes zwanger was. Geen seconde had ik er bij stilgestaan dat ik wellicht zwanger zou kunnen zijn van een tweeling. Het kwam behoorlijk rauw op mijn dak, zeg maar.
We deden zo ons best..
Mijn man en ik hadden geluk. Na vijf maanden ‘proberen’ waren we zwanger.
Ik weet het nog als de dag van gister: toen we besloten te stoppen met de pil, deden we het de eerste maand veilig. Waarom? Ik had ergens op internet gelezen dat je de eerste maand na het stoppen met de pil meer kans had op een tweelingzwangerschap. Dus ja, dan maar voor de zekerheid die eerste maand even niet proberen om zwanger te worden! Achteraf gezien natuurlijk hilarisch!
Het streepje knalde er van af
Na vijf maanden was het dus raak. Ik voelde het al, alles in mijn lichaam voelde anders en de test die ik deed bevestigde dat. Ook al was ik te vroeg met testen, het streepje knalde er van af. Ook dat bleek achteraf natuurlijk logisch: met een tweelingzwangerschap maak je al in een vroeg stadium meer HCG aan.
Hoe overleef ik die bevalling?!
Met 9 weken hadden we de eerste echo en samen met mijn man wachtten we vol spanning af of alles er goed uit zag. Zoals ik al zei, geen moment had ik gedacht aan een tweelingzwangerschap. Toen de verloskundige mij dus vertelde dat ze ‘er twee zag’ voelde ik direct paniek. Ik kon alleen maar denken hoe we dat in hemelsnaam moesten gaan regelen met alles. Hoe moesten we nu voor twee kinderen tegelijk een studie betalen bijvoorbeeld (ja, de raarste dingen schieten als eerste door je hoofd, haha). En oh my, hoe overleef ik een tweelingbevalling?!
Gelukkig was er één reden waarom ik ook weer kalmeerde: mijn man. Mijn man was meteen in de zevende hemel. Die vond het gewéldig!
Even wennen..
De eerste dagen na de echo bleef ik met het gevoel zitten dat ik niet blij was. Ik wilde helemaal geen tweeling, ik wilde gewoon rustig beginnen met één kindje.
Gelukkig begon het na een weekje rustig aan te wennen en mede door het enthousiasme van mijn man, begon ik zelf ook te genieten én te beseffen dat een tweeling eigenlijk wel heel bijzonder is. Na twee weken was ik helemaal om en vond ik het onwijs bijzonder: twee kindjes in mijn buik…wauw!
Na 38 weken zwangerschap en een belachelijk grote buik (geloof me, hij was écht heel groot) verder, werd ik ingeleid. Gelukkig lagen beide baby’s netjes met hun hoofdje naar onderen en mocht ik natuurlijk bevallen. De bevalling verliep zonder complicaties en ’s avonds rond 20.00u werden de jongens zo’n 8 minuten na elkaar geboren.
“Een tweeling? Dat is vast druk”
Ik was direct verliefd. En nu, 10 jaar later, ben ik dat nog steeds! En weet je wat ik nu tegen mensen zeg als ze zeggen: “Poe, een tweeling? Dat is vast veel werk” of “Dat is vast druk!”. Dan kan ik oprecht zeggen dat ik denk dat een tweeling dus écht minder druk is dan een kindje alleen of twee kindjes waar bijvoorbeeld twee jaar tussen zit. Natuurlijk: toen het twee baby’s waren, was het druk, maar daar hadden we snel onze draai in gevonden. Wat daarnaast ook scheelt: we waren niet anders gewend. Het waren onze eerste baby’s, dus geen idee hoe het zou zijn om één baby te verzorgen.
Maar na de babytijd, vanaf een jaar of twee, zagen we dat onze jongens ontzettend veel aan elkaar hadden. Altijd samen spelen, altijd een maatje om mee bezig te zijn. En hoe ouder ze werden, hoe meer we zagen hoeveel ze aan elkaar hebben.
Wat een geluk!
Ook nu, tien jaar verder, spelen de jongens veel spellen samen. Spellen die ze met een jonger broertje of zusje niet hadden kunnen spelen.
Ook toen ze vanaf een jaar of acht zelf naar buiten mochten om met vriendjes te spelen, gaf het mij altijd een veilig gevoel dat ze met z’n tweeën waren. Stel dat er een van zijn fiets valt, kan de ander helpen of mij even komen halen.
Toen ik net hoorde dat ik zwanger was van een tweeling, kon ik me niet voorstellen dat ik dit later zou gaan zeggen…maar het is echt zo: Ik heb zó onwijs veel geluk dat ik een tweeling heb mogen krijgen!
••Op mamaloublogt.nl maken we soms gebruik van affiliatelinks. Dit betekent dat als jij via die link een aankoop doet, wij daar een commissie voor ontvangen. Dit kost jou niets extra. Daarnaast word ik soms betaald of ontvang ik producten in ruil voor een artikel. Meer informatie vind je in mijn disclaimer. ••
[…] een paar weken hebben onze tweeling Milou en Dinthe eindelijk een peuterkamer. De meiden zijn in juli al 3 geworden maar ik was er nog […]