Slijm is hot. Ik wist het niet, maar er zijn werkelijk talloze blogs en video’s over slijm maken en ermee spelen. Zoek online eens op ‘zelf slijm maken’ en laat je verrassen! Kleurloos transparant slijm schijnt heel lastig te maken te zijn. Je kunt slijm maken met grote hoeveelheden lippenstift, oogschaduw en rouge erdoor en als je dat op kleur doet, kun je daarna twee kleuren met elkaar mengen tot groot genoegen van vele kijkers. Er zijn life hacks met slijm, zoals het verwijderen van kattenharen met een klodder slijm of het schoonmaken van je toetsenbord. Toen Mary-Lou iemand zocht om een slijm-speelgoedje te reviewen, dacht ik meteen ‘ieuw!’, maar met twee jongens van vier en zes zag ik ook direct de potentie. Slijmerigheid, een monster en kleine jongens zijn toch een soort magische combinatie.
Barf Buddy Matey
De jongste viel om van de slaap deze woensdagmiddag, dus Beer, mijn oudste, mocht Barf Buddy Matey uitpakken. Op basis van het plaatje vooraf had ik verwacht dat de Barf Buddy groter zou zijn. Hij is maar een kleine tien centimeter hoog. Zijn staart stak uit de verpakking en Beer had hulp nodig om de oranje haai, staart en al, uit het doosje te krijgen zonder het doosje te scheuren.
In het doosje zaten de volgende dingen. Handleidingen in elf talen, gelukkig ook Nederlands. De oranje haai genaamd Matey. Hij is één van zes verschillende Barf Buddies. Een bakje slijm met drie kleine figuurtjes erin, Puke Pals genaamd: een vogel, een muis in een blikje en een kwal. Het gaat hier om acht gram slijm. Dat is een kwakje ongeveer zo groot als de hoeveelheid boter die je op één boterham doet als je een beetje riant smeert. De Puke Pals waren klein genoeg om daar met z’n drieën in te passen. De ‘slijmhouder’ zat dicht geseald met plastic. Dat plastic moest eraf. In de bek van de haai zat een dekseltje geplakt voor het bakje. Slijm en Puke Pals konden na het verwijderen van het plastic in de bek van Matey gegoten worden. Toen kon de pret beginnen!
Slijmerige kots
Op de doos stonden enthousiast kotsende Barf Buddies getekend. In praktijk was de kots minder overvloedig en kostte het wat moeite om Matey zover te krijgen zijn slijm met beestjes ergens over uit te kotsen. Het vroeg redelijk wat kracht om lang genoeg aan de staart van het beest te trekken zodat het slijm eruit kon lopen. Het slijm was behoorlijk plakkerig. Het liet restjes achter op tafel en op de handen van Beer en mij. Na een kwartier spelen met het slijm was ongeveer een derde ‘verdwenen’.
Na het overgeven van het slijm, was het lastig om het weer terug in de bek van Matey te krijgen. Het openhouden van de bek vergde permanent trekken aan de staart. Lastig te coördineren met in je andere hand het slijm als je zes bent. Voor korte tijd was Beer heel enthousiast over het speeltje. Het testen is nu drie weken geleden. Slijm en haai stonden in de speelgoedkast voor het grijpen. Hij heeft er niet meer naar omgekeken.
Kortstondig speelplezier
Mijn conclusie kan niet anders zijn dat dat het een leuk idee is. Kots met diertjes en een monster en een jochie zijn een goede combinatie voor leuk spelen. De praktijk is echter anders en het speeltje is goed voor kortstondig speelplezier met enkele uitdagingen om daarna in de kast te verdwijnen.
Lees ook: De Stinkies
••Op mamaloublogt.nl maken we soms gebruik van affiliatelinks. Dit betekent dat als jij via die link een aankoop doet, wij daar een commissie voor ontvangen. Dit kost jou niets extra. Daarnaast word ik soms betaald of ontvang ik producten in ruil voor een artikel. Meer informatie vind je in mijn disclaimer. ••
